Dobór gołębi w pary metodą tradycyjną polega na kojarzeniu ptaków na podstawie rodowodu, ewentualnie pokroju czy wcześniejszych wyników lotowych. WIelu hodowców próbuje po prostu polegać na swojej intuicji. Działanie takie to częściowo wędrówka po omacku, której efekty mogą być widoczne dopiero po długim czasie. Sukces niejednokrotnie jest więc dziełem przypadku.
W nowoczesnej hodowli nie ma jednak miejsca na przypadki. W doborze gołębi w pary pomocne mogą okazać się metody biologii molekularnej. Już w 2005 r. polski naukowiec - A. Dybus brał udział w badaniach, które wykazały polimorfizm genu kodującego enzym - dehyrogenazę mleczanową (LDHA). Okazuje się, że gołębie pocztowe posiadające bardzo rzadki wariant tego genu (AA; 1-10% populacji) , uzyskują bardzo dobre wyniki w lotach konkursowych. W związku z tym LDHA AA nazwno "genem" szybkości. Udowodniono jednak, że ptaki takie, mimo że szybkie dużo łatwiej giną w lotach. Wykazano również, że gołębie uniwersalne (allround) to w dużej mierze ptaki o genotypie AB.
Określając genotyp LDHA u gołębi reprodukcyjnych można tak dobierać gołębie w pary, żeby uzyskać jak największe prawdopodobieństwo wyhodowania młódków o porządanycm genotypie. Zaleca się kojarzenie gołębi o genotypie AA z gołębiami BB, w celu uzyskania 100% potomstwa o genotypie AB - o potencjalnie najwiekszej przydatności lotowej. Oczywiście stwierdzenie porządanego genotypu nie jest równoważne z sukcesami, na który wpływ ma kompilacja wielu czynników. Nie mniej jednak ptaki taki są bardziej predysponowane do odnoszenia sukcesów w lotach konkursowych niż gołębie o najczęściej spotykanym genotypie BB.
Materiałem do badania jest DNA izolowane z krwi lub piór. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat badania i możliwości jego przeprowadzenia skontaktuj sie z nami mailowo!
